Voorjaarsgras
Met het mooie genieten veel paarden weer van het voorjaarsgras. Een verse wei ziet er prachtig uit en is heerlijk voor je paard, maar let op: te veel is nooit goed. Hoefbevangenheid ligt op de loer.
Een weide die vol staat met weelderig, groen en suikerrijk gras is een ‘all-you-can-eat buffet’ voor je paard. Het is als paardeneigenaar belangrijk dat je je de potentiële gevaren van voorjaarsgras realiseert en er rekening mee houdt. Als mensen te veel suiker eten, verhoogt dat de kans op het ontwikkelen van Diabetes type 2. Een paard dat te veel suikerhoudend gras binnenkrijgt kan insulineresistentie ontwikkelen. Dat is een aanslag op de gezondheid en kan zelfs dodelijk zijn.
Te veel en te vet?
Maar hoe weet je of je paard in de gevarenzone zit? Bij acute hoefbevangenheid zijn de volgende signalen te zien:
– Niet willen of niet kunnen lopen;
– Het verplaatsen van het gewicht naar de achterhand;
– Versnelde ademhaling en/of hartslag;
– Het paard is zichtbaar niet op zijn gemak;
– De hoeven zijn warm;
– Er is een sterke polsslag in de kootholte te voelen (digital pulse)
Wat de digital pulse is en hoe je hem meet, is in dit filmpje te zien.
Voel je bij het meten een duidelijke polsslag, dan is er sprake van een spoedgeval. Haal je paard meteen uit de wei en raadpleeg een dierenarts. Het is een teken van een ontsteking in de hoef, wat weer kan wijzen op hoefbevangenheid.
Hoefbevangen
Hoefbevangenheid is een probleem dat veel verder gaat dan de hoef van het paard, de aandoening tast het bindweefsel in het hele paardenlichaam aan.
Laat je paard niet zomaar ineens in een verse wei. Beperk de graasmogelijkheid door bijvoorbeeld elke dag een draadje een klein stukje te verzetten. Of zet hem na enige tijd in een paddock met hooi.
Bron: Horsenation Bit magazine
